De vermoorde onschuld
Hoe kan dat toch? Twee keurige families, in het pittoreske Verona, en dan zo’n stomme ruzie? En waarom? Waar gaat die ruzie over? Ze haten elkaar tot op het bot maar wat is de oorzaak? Tijdens de repetitieperiode komt die vraag regelmatig voorbij. Het stuk zegt er namelijk niets over. Er is wellicht een aanleiding, ergens lang geleden, maar daar wordt niet over gesproken. In plaats daarvan rammen we er meteen op los. In de eerste scene komen beide partijen op, zien elkaar, maken een paar domme opmerkingen en hoppa! Geen mens weet waarom. Met de liefde van de jonge Romeo en Julia gaat het al net zo heftig. Die zoenen er bij hun eerste ontmoeting meteen op los. En hoe het daarna verder gaat met de kinderen wordt vooral bepaald door de ruzie tussen de families. De haat van de ouders zorgt voor het tragische einde van hun kinderen. Met die onverklaarbare ruzie brengen ze hun eigen kinderen om, terwijl die kinderen juist de oplossing voor conflict zouden kunnen zijn. De laatste scene eindigt dat beide vaders elkaar de hand schudden, zeggen dat het weer vrede is en dat de kinderen een standbeeld verdienen. Vlak voor deze ontknoping meldt de vader van Romeo, bijna, terloops dat hij weinig heeft geslapen omdat zijn vrouw die nacht is overleden. Sommigen zien hierin een verwijzing naar de oorzaak van de familieruzie. Het handen schudden is niet het resultaat van de dood van de kinderen maar door de dood van de vrouw die beide vaders liefhadden. Als dit zo is dan hebben we een aanleiding voor de oorzaak. Hierop doorredenerend komen we er misschien ook wel achter dat de vader van Julia wellicht ook de vader van Romeo is. Vandaar ook dat deze aardige man zo tegen zijn dochter tekeer gaat en dat hij wil dat zij met Paris trouwt! Ik vraag me wel af of het hier leuker van wordt. Want hoe kijken we naar de verliefde Romeo en Julia als we beseffen dat beide kinderen dezelfde vader hebben? Hoe willen we dan graag dat het gaat aflopen? En hoe spannend is dat? Meester verteller William Shakespeare geeft het antwoord. We hebben het er niet over en beginnen meteen met vechten of vrijen. Het gaat niet over die kortzichtige ouders maar over Romeo en Julia. Niet over het verleden maar over de toekomst. Niet over haat maar over liefde. Lang leve Romeo en Julia, ze verdienen het.
Uit: WILLIAM. Nr 6 Zomer 2015